Woonschepen langs de Visserij

Langs de Visserij liggen twaalf woonschepen, voornamelijk tussen de Ferdinand Lousbergsbrug en de ringweg. Deze stalen huizen zijn lang, smal en laag, wat een opvallend contrast vormt met de hoge stenen gebouwen aan de overkant. In de zomer rusten de schepen in de schaduw van de geknotte platanen langs de kade. Elk schip heeft een terras of een klein tuintje, met het opvallende woonschip De Paarl als hoogtepunt. Dit groene toevluchtsoord bevindt zich helemaal aan het begin van de straat, dichtbij de brug.

Bijna alle woonschepen zijn spitsen, met één uitzondering. Ze meten bijna 40 meter in lengte en ongeveer 5 meter in breedte, en werden ooit gebruikt als vrachtschepen voor het vervoer van kolen, graan, staal, rivierzand en andere bulkgoederen op binnenwateren. Aan de buitenkant is nog steeds duidelijk te zien wat hun oorspronkelijke functie was. De enige afwijking bevindt zich helemaal aan het einde, tegenover het Visserijparkje: Us Wille (of Ons Genoegen). Dit is een tjalk, een klein zeilschip van ongeveer 15 bij 4 meter, dat in het verleden bulkgoederen vervoerde op Nederlandse wateren. Us Wille was in 1889 eigendom van de familie Huka uit Tilburg en werd gebouwd in Oudekerk aan de IJssel. Bijna een eeuw later kreeg het schip een dieselmotor, waardoor het nu nog mobieler is.

Na hun dienst in het transport werden de schepen omgevormd tot woonschepen, soms door de nieuwe bewoners zelf. Tijdens deze transformatie konden ze hun creativiteit de vrije loop laten, wat resulteerde in een unieke uitstraling aan de binnenkant.

In tegenstelling tot de huizen langs de Visserij, die zelden de naam van de bouwer dragen (zoals Huis De Taeye uit 1898 of Huis Dael uit 1908), zijn de schepen vaak vernoemd naar hun voormalige schipperseigenaars. Neem bijvoorbeeld de Hero, een spits gebouwd in 1924 in Peronnes (Henegouwen). De naam verwijst naar Henry en Rosa van de schippersfamilie Buds uit Boom. Het schip werd oorspronkelijk voortgetrokken en onderging in de jaren zestig een renovatie, waardoor het op eigen motorkracht vooral graan kon vervoeren. In de late jaren negentig stopten Henry en Rosa met varen en verkochten ze hun schip. Het werd gekocht door een kunstenaar, die het volledig zelf heeft ingericht. De vroegere roef, het oorspronkelijke woongedeelte van het schip, werd omgebouwd tot keuken, met daaronder de twee niet-functionerende motoren.

De Paarl, gebouwd in 1930 op een werf in Boom, draagt de naam van de huidige eigenares. De Mariposa, Spaans voor vlinder, werd in 1944 gebouwd in Mons en heeft in het verleden verschillende namen gedragen, waaronder Franz, Amateur en Roga.

De woonschepen zijn elk voorzien van een eigen brievenbus en halen water, elektriciteit, wifi en andere voorzieningen vanaf de wal. De meeste schepen worden verwarmd met stookolie of gas, en enkele hebben zonnepanelen of zelfs airconditioning. Het huisvuil wordt op dezelfde manier als bij de huizen opgehaald door IVAGO. Afvalwater moet eerst worden gezuiverd via een eigen waterzuiveringssysteem voordat het wordt geloosd.

De ligplaatsen worden gehuurd van de Vlaamse Waterweg via een concessie die maximaal twaalf jaar geldig is. Woonschepen moeten elke vijf jaar gekeurd worden en indien nodig hersteld, een proces dat aanzienlijk duurder en tijdrovender is dan een autokeuring. Schepen die nog in staat zijn, varen zelf naar de werf, terwijl anderen zich moeten laten slepen.

De meningen van de bewoners over de voor- en nadelen van wonen op het water variëren.

Tekst: Marc Hanson

2024-03-15T12:19:44+01:009 maart 2024|Buurt, Historisch|

Destijds in de Sint-Baafsabdij en het Spaans Kasteel

Er is de afgelopen eeuwen nogal wat gebeurd in de Sint-Baafsabdij en het Spaans Kasteel. Heel wat illustere figuren zijn ‘gelokaliseerd’ op deze plaats aan de samenvloeing van Leie en Schelde. Buur Dirk Ketelaere heeft een korte chronologie gemaakt.

811
Karel de Grote inspecteert de vloot gebouwd om de eerste invallen van de Noormannen tegen te houden.

Vanaf 1007
Sint-Lievensbedevaart op 28 juni.

1012
Dood van Macharius in de abdij.

1340
Geboorte van Jan van Gent (John of Gaunt), zoon van Edward III (stichter van de orde van de Kousenband) en Filippa van Henegouwen in de abdij. Edward III werd in Gent (Jacob van Artevelde) uitgeroepen tot koning van Frankrijk). Stichter van het koninklijk huis van Lancaster, zijn zoon Hendrik IV was koning van Engeland (1399-1413). Door allerlei familiebanden (diverse huwelijken) stamt de koninklijke familie van hem af.

1369
Huwelijk tussen Filips de Stoute (Bourgondië) en Margaretha van Male in de abdijkerk. Vlaanderen verbonden met Bourgondië.

1557
Gaspard de Coligny (Franse edelman en admiraal) gevangengenomen na de belegering van Saint-Quentin (oorlogen tussen Karel V en Frans I). Opgesloten in
Spaans kasteel. Leest daar de Bijbel, hoorde nieuws over Maarten Luther en correspondeerde met Calvijn. Vrij na de betaling van een losprijs. Koos voor het calvinisme en werd een leider van de hugenoten. In 1572 in Parijs neergeschoten en twee dagen later tijdens de Bartholomeusnacht vermoord. (beeld in Parijs rue de Rivoli).

1567
Egmond en Hoorn (edellieden in de Nederlanden). Beschuldigd van landverraad en gearresteerd (9 november). In Gent gevangen gezet in het kasteel. Ondervraagd door de Raad van Beroerten.

1576
11 november: Inname van het Spanjaardenkasteel na de ondertekening van de Pacificatie van Gent.

1917
Keizer Wilhelm II bezoekt op 24 december de ruïne van de abdij.

1975
9 juni: Koningin Fabiola woont “ Mariken van Nieumeghen” bij in de abdij.

Decor van verschillende filmproducties:

Floris: Jeugdserie in Nederland (Paul Verhoeven – Rutger Hauer) 1969 uitgezonden.

The White Queen: dramaserie (2013) van de BBC die zich afspeelt tijdens de
Rozenoorlogen in Engeland. Met o.a Veerle Baetens en Lize Feryn

L’oeuvre au noir: film (1988) van André Delvaux. Gebaseerd op het werk van
Marguerite Yourcenar.

Deze lijst is slechts een greep uit de vele gebeurtenissen die zich hebben afgespeeld in en rond de Sint-Baafsabdij en het Spaans Kasteel… zal zeker nog aangevuld kunnen worden in de toekomst!

2023-11-15T18:35:03+01:0015 november 2023|Abdij, Buurt, Historisch|

Stilte ontbijt in de Sint-Baafsabdij

Op zondag 8 oktober organiseren Buren van de Abdij en Historische Huizen Gent een uniek stilte ontbijt in de refter van de Sint-Baafsabdij.

Het verzorgde en eerlijke ontbijt start, in stilte gelijk de monniken, om 07:30 stipt (dit om de sereniteit niet te verstoren). Na het eerste uur versoepelen we de strenge regels die de monniken kregen opgelegd en kunnen we een babbeltje gaan slaan met onze buren aan tafel. Naast een heerlijk ontbijt genieten we ook van de prachtige zonsopkomst die wij rond 08:00 verwachten.

Stilte ontbijt in de Sint-Baafsabdij.
Van 07:30 stipt tot 10:00.
Prijs: 15,00€

Reserveer nu een plaats voor het ontbijt! Dit kan via deze link.
ps: maximaal 4 plaatsen per persoon.

2023-09-19T17:16:08+02:0019 september 2023|Abdij, Eten & drinken, Historisch, Nieuws|

Wielerkampioen Tom Simpson en de Visserij

Oudere wielerliefhebbers herinneren zich ongetwijfeld nog het tragisch instorten van de populaire Britse wielrenner Tom Simpson op de hete flanken van de Mont Ventoux tijdens de Ronde van Frankrijk 1967. Een jaar voordien had hij een perceel gekocht op de hoek van de Visserij en Tweebruggenstraat. Hierover kan je meer lezen in de tweede aanvulling op onze wandelgids van de Visserij.

2023-04-17T19:06:47+02:0017 april 2023|Buurt, Historisch|

Keizer Wilhelm II bezoekt de Sint-Baafsabdij in 1917

Wilhelm II blijft bekend als de dictatoriale keizer van Duitsland, die zijn oorlogszuchtige militaire top weinig in de weg legde in de aanloop naar de Eerste Wereldoorlog. In november 1918 kreeg hij asiel in het neutrale Nederland. Daar leidde hij tot aan zijn overlijden in 1941 een verplicht anoniem en politiek neutraal bestaan, eerst in het kasteel van Amerongen, dan in Huis Doorn, nu een museum.
Op terugweg van het front in Frankrijk bracht Keizer Wilhelm II een bezoek aan Gent, net voor kerstmis, op 23 december 1917. Gent was tijdens de Eerste Wereldoorlog de hoofdplaats van Etappegebied 4, onder bevel van het vierde Duitse leger, en dus het basiskamp bij uitstek voor het IJzerfront. Daarom waren er permanent minstens tienduizend Duitse militairen in de stad gelegerd. Twee dagen voor zijn bezoek aan Gent, op 15 december, was aan het Oostfront een wapenstilstand gesloten tussen de Centralen en de bolsjewieken van Lenin. Het krijgsverloop was op het moment van het bezoek aan Gent al vrij uitzichtloos voor de Duitse troepen.
Volgens Virginie Loveling, in haar bekend dagboek over de oorlog, was het nieuwe Sint-Pietersstation, waar zijn trein rond 13.00 uur aankwam, door soldaten afgesloten voor het publiek. Wilhelm II had een gevolg van tien auto’s en bezocht die dag het Gravensteen, de kathedraal en de ruïnes van de Sint-Baafsabdij. De gelovige keizer was behalve in militaire zaken ook geïnteresseerd in geschiedenis en aardrijkskunde.

Op een foto uit de collectie van het Londense Imperial War Museum zien we de keizer in het gezelschap van hoge officieren in de pandgang dichtbij de gedenkplaat uit 1905 voor Auguste Van Lokeren, de redder van de abdij. Hij staat op het punt zijn handtekening te plaatsen in het gulden boek dat klaarligt op het muurtje. Het kostte de keizer enige moeite om zijn rechterhandschoen uit te trekken want tijdens zijn geboorte was een zenuw in zijn schouder aangetast. Daardoor was zijn linkerarm misvormd en verlamd. Alles ligt er nog vrij netjes bij na de grote schoonmaak van de ruïnes naar aanleiding van de Wereldtentoonstelling van 1913 in Gent. Op de achtergrond staat de ondertussen al lang dichtgemetselde deur naar de vroegere sacristie open.

Op een tweede foto poseren twee Duitse soldaten voor het lavatorium van de abdij. De ruïnes waren na overleg met de Etappecommandant vanaf 17 oktober 1914 gratis toegankelijk voor cultuurminnende Duitse officieren en soldaten.

 

Marc Hanson

lllustraties:
Bladmuziek ‘Eine Kaiserparade’. Bron: www.imagesmusicales.be
Foto “Bezoek aan de Sint-Baafsabdij”. Bron: © IWM Q 52813
Foto van twee Duitse soldaten uit het boek “Gent in de Grote Oorlog” van Denis Pieters, uitgeverij De Klaproos

 

2023-03-16T11:02:04+01:0015 maart 2023|Abdij, Historisch|

Het woonhuis van Rudolf Boehm

Onze wandelgids over de Visserij is een waar succes en is bijna uitverkocht. Auteur Marc Hanson blijft echter niet op zijn lauweren rusten en heeft al een eerste aanvulling geschreven. Dankzij de weduwe van Rudolf Boehm heeft hij hun mooie burgerhuis kunnen bezoeken. Een interessante woning omdat er nog veel authentieke elementen uit het begin van de vorige eeuw zijn bewaard gebleven.

2023-02-16T15:08:55+01:005 februari 2023|Buurt, Historisch|

Baafse boeken en kleuren

In de late middeleeuwen bewaarde de Sint-Baafsabdij enkele honderden perkamenten manuscripten. Deze kostbare handschriften waren beschermd door stevige houten boekbanden waarvan de voorkant meestal met leder bekleed was. Ze werden liggend opgeborgen in koffers of kasten om het weerbarstige perkament vlak te houden. Daarom was er geen titel op de rug van het boek zoals nu het geval is. Het merken en catalogeren van de boeken bezorgde de bibliothecaris ook heel wat hoofdbrekens want vaste, uniforme klasseringssystemen bestonden toen nog niet.
Prior en bibliothecaris Olivier de Langhe bezat rond 1450 een imposante privébibliotheek die zelfs groter was dan de gemeenschappelijke. Zijn boeken waren gemerkt met een letter en een cijfer. De code begon telkens met een gouden, een zwarte, een rode of een blauwe letter. Het goud was voorbehouden voor zijn eigen werken in het Latijn en het Middelnederlands. Het zwart was voor de boeken van de school die tot 1524 aan de abdij was verbonden. De boeken met de rode en blauwe merktekens had hij uit de gemeenschappelijke bibliotheek gelicht. De manuscripten daar waren immers van die kleurindicaties voorzien.

Naast de manuscripten lieten abten al rond 1200 cartularia (verzamelbundels van afschriften van originele oorkonden) aanleggen, waarvan de boekband een kleur of stempel kreeg. Zo wisten de gebruikers direct om welke oorkonden het ging: van andere abdijen, van pausen, bisschoppen of vorsten. Zeer veel originele boekbanden zijn om allerlei redenen, bijvoorbeeld slijtage of uit de mode, verloren gegaan. Enkele mooie banden, onder andere van abt Rafaël de Mercatel, bleven bewaard in de bibliotheek van UGent.

Ook de Gentse stadsadministratie gebruikte cartularia. Zo konden schepenen en hun klerken gemakkelijk informatie over juridische en politieke kwesties in het schepenhuis opzoeken. De originele oorkonden werden veilig in archiefkoffers achter slot en grendel in het belfort bewaard. Die cartularia werden naar de kleur van hun boekband genoemd. Zo was er het Rooden boeck (begonnen begin vijftiende eeuw), het Witten boeck, Groenen boeck en Swarten boeck. De originele boekbanden zijn niet bewaard.

Marc Hanson

Illustraties: manuscripten uit de bibliotheek van Rafaël de Marcatel, Universiteitsbibliotheek Gent

2022-11-29T10:24:14+01:0027 november 2022|Abdij, Historisch|

Bastaardzonen met een kerkelijke topfunctie

Tijdens het hele ancien regime klommen vorstelijke bastaardzonen vaak op tot hoge kerkelijke functies. Een mooi voorbeeld hiervan zijn drie bastaardkinderen van de lang regerende Bourgondische hertog Filips de Goede (+1467). De eerste was de bibliofiele en humanistische Raphaël de Mercatellis (+1508) die opklom tot abt van de Sint-Baafsabdij. Uitzonderlijk is hij niet de geschiedenis ingegaan als een ‘van Bourgondië’, maar onder de familienaam van de Italiaanse echtgenoot van zijn moeder, Bernardo Mercatelli di Mercatello een Venetiaanse handelaar die in Brugge woonde. De tweede was de eveneens bibliofiele David van Bourgondië (+ 1496). Hij werd de militante en machtige bisschop van het uitgestrekte bisdom Utrecht. De derde, Filips van Bourgondië – Blaton (+ 1524) bracht het tot admiraal van de Nederlanden en werd daarna verkozen tot bisschop van Utrecht.
Het inzetten van bastaardzonen in kerkelijke en politieke en militaire topfuncties had veel te maken met de snelle expansie van het Bourgondische landencomplex in de vijftiende eeuw. Die buitenechtelijke kinderen waren steunpilaren op wie de hertog van Bourgondië kon rekenen om zijn dynastieke en politieke (territoriale) ambities te realiseren. Die realisatie ging veel vlotter wanneer abten van belangrijke abdijen en bisschoppen van invloedrijke bisdommen de hertogen onvoorwaardelijk trouw waren en bleven. Door hun degelijke opleiding aan het Bourgondische hof en door hun eventuele studie aan een universiteit – de Mercatel behaalde een doctoraat in Parijs – waren ze meestal goed voorbereid op die topfuncties. Daarom werden ze vaak ingezet als diplomaten om geschillen tussen Kerk en Staat te ontmijnen. Via schenkingen en leningen kwamen ze ook geregeld tegemoet aan de logistieke en financiële noden, veroorzaakt door de geldverslindende Bourgondische oorlogen en hofhouding. Op 25 januari 1488 leende abt de Mercatellis 1200 pond par. uit aan Maximiliaan van Habsburg om de troepenmonstering tegen Gent te betalen. Uiteraard werden die abten en bisschoppen verondersteld voor de hertogen te bidden en te laten bidden, processies te organiseren, hun begrafenis luister bij te zetten enz.
Ze bleven natuurlijk ook zelf niet met lege handen achter. Zij en hun respectieve families werden begiftigd met allerlei privileges, mooie geschenken, uitnodigingen voor prestigieuze evenementen, ambten met weinig werk, maar een mooi inkomen. Onder de Habsburgers werd heel dit systeem van geven en nemen verder uitgerold. Onder keizer Karel V vond geen enkele hoge kerkelijke benoeming meer plaats zonder zijn fiat. De officiële Kerk uitte nauwelijks of geen bezwaren tegen bastaardzonen en –dochters. Zij deed zelf volop mee aan dit eeuwenoude gebruik, dat zelfs tot op vandaag enigszins voortleeft.

Marc Hanson

llustratie: Rogier van der Weyden, Koninklijke Bibliotheek Brussel.

2022-10-29T14:08:24+02:0029 oktober 2022|Abdij, Historisch|

Geslaagde oogoperatie in het Spaans Kasteel

In de zeventiende eeuw stond aan het hoofd van het Spaans Kasteel (de enorme militaire vesting op de plaats van de vroegere abdij en een deel van haar dorp) een militair gouverneur of castellano. Dit was een hoge officier van adel, rechtstreeks benoemd door de hoogste regeringskringen in Madrid. Een van de laatste gouverneurs van die eeuw was Francis Pardo, die  bijna blind was door grijze staar. Daardoor berustte het feitelijk bevel bij een plaatsvervangende luitenant en dreigde ontslag voor de gouverneur.

Aan de Citadel was er minstens één chirurgijn of heelmeester verbonden, maar die kon hem niet helpen. In 1674 verbleef een reizende ‘oogmeester’, Lotharinger van geboorte, enkele dagen in Gent. Volgens getuigen kon hij “met zulke behendigheid de ogen pellen van personen die al jaren het zicht totaal verloren waren, dat hij hun in enkele dagen het zicht teruggaf”. Ook bij gouverneur Pardo slaagde de operatie waarbij de troebele lens uit het lenskapsel werd verwijderd. Daarna zag de ‘blinde’ opnieuw licht en kon hij weer voorwerpen onderscheiden, zij het wazig. Deze ‘operatie’ die ook al in de middeleeuwen werd toegepast, was een zeer oude techniek die in het Verre Oosten en ook in de Oudheid, onder andere bij de Romeinen, was gekend.

 

‘Oogmeesters’ en ‘steensnijders’, die bijvoorbeeld blaasstenen verwijderden, waren goed betaalde rondreizende specialisten, die behendigheid aan durf paarden. Ingrepen mislukten geregeld of leidden na korte tijd tot (grote) problemen en zelfs overlijden. Daarom verbleven ze meestal maar enkele dagen in een bepaalde stad. In september 1351 opereerde de Duitse geneesheer Jan van Mainz, die in Doornik op doorreis was, Gilles Li Muisis, de oude abt van de Sint-Maartensabdij en een goede bekende van de abt van Sint-Baafs. Met een fijne zilveren naald verwijderde de Duitser het verharde hoornvlies van zijn patiënt, die heel blij was met zijn herwonnen zicht.

Marc Hanson

llustraties:
Fragment van een illustratie uit Ophtalmodouleia , 1583. Bron: Bibliothèque interuniversitaire de santé.
Jan Van Mainz opereert Gilles Li Muisis uit Tractatus quartus, ca 1353 van Li Muisis. Bron: Koninklijke Bibliotheek van België.

2022-06-29T14:13:07+02:0029 juni 2022|Abdij, Historisch|
Ga naar de bovenkant