“Het is vaak zo dat de diep verborgen kantjes van de mens die niet zintuiglijk waarneembaar zijn, moeilijk of niet te combineren vallen met de kennis uit de exacte wetenschappen, die juist stoelen op waarnemingen, logica en verifieerbaarheid. Die spanning tussen het mystieke en het rationeel wetenschappelijke is een bron van inspiratie voor mijn huidig grafisch werk. In mijn prenten plaats ik herkenbare zuiver wetenschappelijke elementen of handelingen in een duistere, vaak onbestemde wereld. Door het wetenschappelijke te ontkoppelen van haar zuivere en koele uiterlijk en onder te dompelen in een andere beeldtaal, die refereert naar het intuïtieve en mystieke, ontstaat er een bevreemdende sfeer. Toch blijf ik bewust kiezen voor herkenbare beelden. Ze fungeren als sleutels die de kijker kan gebruiken om het beeld en haar verhaal vrijelijk te interpreteren.”