Deze namiddag kijken we enorm uit naar het optreden van H.T. Roberts op het podium van Herberg Macharius. Hij stelt zijn nieuwe plaat, een dubbele nog wel!, ‘Landlocked Sailor’ aan jullie voor.

Laat ons, om te beginnen, een misverstand uit de weg ruimen: Ht Roberts maakt geen americana. Al sinds zijn eerste solo album (Following The Buffalo, in ’97) wordt zijn muziek (gemakshalve?) daaronder geklasseerd. En dat is jammer…

Want de songs van Ht Roberts zijn wel ontegensprekelijk ‘van hier’. Opgroeiend in het Vlaanderen van de jaren '60, met de platen van de kleinkunstfan die zijn vader was (tiens, kleinkunst: ook heel vaak een stem en een gitaar), kwam alles wat nieuw en boeiend was van over de oceaan. Eind jaren ’60, begin jaren ’70, kwam daar nog eens het vermoeden van ‘het kan ook anders’ bij, in de songs en platen van de gouden generatie songschrijvers. En natuurlijk laat dat sporen na.

Maar een boom zonder wortels valt om. En dus is Landlocked Sailor het verhaal van opgroeien (en oud worden) van een vlaamse jongen. De snelwegen in de songs zijn de franse autoroutes, de blues is die van Schelde-delta, de zomers spelen zich af aan de boorden van de Leie…

En, ja: het is in het engels. En, ja: zijn gitaren en banjo’s. En, ja: het is blues en folk en country. Maar noem het geen americana. Want Ht Roberts is van hier.